Fascinatie is de sleutel tot kwaliteit

Mijn moonraker blue Rover 3500 Vanden Plas uit 1985

30 augustus 2012

Rover 3500 Vanden Plas Moonraker in het Rietveld (1998)

Mijn moonraker blue Rover 3500 Vanden Plas automatic toen ik hem nog maar twee maanden had, gefotografeerd in het Rietveld in Alphen aan den Rijn in 1998. Hij was met zijn 13 jaar en 146.200 km eigenlijk ook nog erg jong … toen … Ik heb hem inmiddels langer dan de wagen toen oud was … Foto © Rens Swart

De Rover SD1 die uiteindelijk mijn (of eigenlijk onze, Sabine heeft er uiteindelijk ook veel mee gereden) wagen werd, was inderdaad het meest luxueuze model, de 3500 Vanden Plas. Met de onverwoestbare 3528 cc V8 en twee carburateurs. De Vanden Plas was met slechts drie opties leverbaar:

  • een automaat, die je bij het grootste deel aantreft,
  • lederen bekleding, die regelmatig werd bijbesteld, en
  • airconditioning, die vrijwel nooit werd bijbesteld (in Nederland althans; in Duitsland vaak wel).

Zie voor de uitrusting en de verschillen tussen de modellen van de SD1 een (nog te schrijven) pagina. Elektrisch bediend stalen schuifdak, elektrisch bediende ramen voor en achter, voorspoiler met mistlampen, elektrische spiegelverstelling en spiegelverwarming, hoofdsteunen voor en achter met aparte kussens, boordcomputer en (vanaf 1985) cruise control waren op de Vanden Plas allemaal standaard. Voor wat betreft de opties: mijn exemplaar was inderdaad voorzien van automaat en lederen bekleding. Airconditioning was het enige dat ontbrak, maar dat was niet zo erg, want het systeem zit onder de motorkap vooral in de weg en werkt bovendien zoals destijds gebruikelijk op Freon (R12), een sinds 1995 verboden koudemiddel.

Dit exemplaar koos ik onder meer uit omdat hij van 1987 was. "Hoe later hoe beter de bouwkwaliteit", leek destijds het devies. Al snel bleek echter dat er in 1987 helemaal geen SD1's meer werden geproducteerd. Aan de hand van een kortstondig op internet gepubliceerde productielijst, die ik toen gelukkig direct opgeslagen heb maar vertrouwelijk is, ontdekte ik dat deze wagen al op 6 augustus 1985 van de band gerold is. Het opmerkelijke is dus dat hij pas op 19 augustus 1987 op kenteken is gezet. Het blijkt daarmee van een kleine 300 mij nu (2012) bekende Nederlandse SD1's de op een na laatste op kenteken gezette SD1. De lettercombinatie PD-xx is echter weer van begin februari 1986! Hoe dit kan is niet helemaal duidelijk, maar het heeft wel te maken met het verkopen van de laatste paar nog in de showrooms verblijvende SD1's, terwijl de opvolger Rover 800 al bijna een jaar verkrijgbaar was.

Overigens ken ik ook de wagen met het direct opvolgende kenteken, PD-76-KH. Deze is dus tegelijk op kenteken gezet (het kenteken vermeldt ook daadwerkelijk februari 1986), maar kreeg zijn definitieve eigenaar wel veel eerder dan de mijne, terwijl het chassisnummer nota bene van bijna vier maanden dateert dan die van mij. Deze zilvergrijze Vanden Plas kreeg een Rover-liefhebber in 2002 van zijn vrouw, maar bleek bij nader inzien toch niet zo goed. Hij is inmiddels gesloopt …

Eigenlijk is het niet interessant hoe oud de wagen precies is. Belangrijk is of hij van 1985 of 1986 is omdat hij dan gemiddeld genomen een stuk beter gebouwd is, of hij een lage kilometerstand heeft en of hij in heel goede conditie is. Ik had van de dertig SD1's op mijn lijst juist deze geselecteerd omdat de andere allemaal wel wat hadden. Ik herinner me nog (en heb er zoals gebruikelijk uitgebreide aantekeningen over) dat deze Vanden Plas me toch niet meeviel toen ik er oog in oog mee stond. Ik had hem immers telefonisch geselecteerd op basis van hetgeen René Winters me beschreven had en hij stond toch een kleine 200 km van waar ik woonde. Ik had gerekend op een smetteloze SD1, maar er waren wat roestspikkels te zien, de achterklep was vrij slecht, er waren wat zaken die niet goed werkten en hij zag er wat verwaarloosd uit. Maar relatief was hij goed, de meeste roestspikkels verdwenen bij een goede poetsbeurt en de achterklep zou ik op den duur vervangen. Deze SD1 was de laatste maanden deskundig onder handen genomen door de eigenaar. Onder meer had deze er LPG ingebouwd en waren de voorwielophangingsrubbers vernieuwd. De kilometerstand was 142.300 en dat is weinig voor deze wagen.

Op 10 april 1998 reisden Sabine en ik met de trein van Alphen aan den Rijn naar Groningen. Sabine ging aan de slag voor haar inventarisatiewerk voor het boek Monumenten in Nederland, terwijl ik me in Groningen liet ophalen om in Peize de Rover 3500 Vanden Plas in ontvangst te nemen. Aan het einde van de dag reed ik in mijn eerste eigen auto, nota bene dus zo'n fantastische Rover 3500 Vanden Plas, naar het station van Groningen om daar Sabine op te wachten. Samen reden we de 215 km naar Alphen aan den Rijn in onze nieuwe oude auto! Dat voelde niet onwennig, het beviel uitstekend en alles deed het, zelfs de cruise control …

Zo hadden we dus een toen bijna 13 jaar oude Rover 3500 Vanden Plas, nog geen elf jaar op kenteken. De kleur is moonraker blue, een prachtige middelblauwe metaalkleur met een zweempje groen, waar heel veel SD1's mee besteld werden. Het interieur is grijs, met de zittingen en de hoofdsteunen voor en achter bekleed met mooi en heel gaaf grijs leer. De wagen heeft de bekende drietraps GM180-automaat, een trekhaak en LPG. Nu maar zien hem op de weg te houden …

> Volgende pagina:   Het onderhoud van de moonraker Rover 3500 Vanden Plas

Met vriendelijke groeten,
Rens Swart